Książka napisana językiem prostym, plastycznie oddającym klimat tamtego okresu. Czytelnik bardzo łatwo „wchodzi w skórę” postaci, prawie automatycznie utożsamiając się z bohaterami. Od pierwszych stron ciężko się oderwać od czytania. Autorowi bardzo dobrze udało się oddać zarówno mentalność wysiedlonych Polaków, Ukraińców, mieszkańców Syberii i NKWDzistów. Można również doszukać się w tej pozycji kilku przyczyn konfliktów narodowościowych, których konsekwencją była rzeź na Wołyniu. Pokazano też w jaki sposób propaganda radziecka przedstawiał ludność polską – nasuwa mi się skojarzenie z obrazem kresów wschodnich widzianych oczami głównego bohatera „Zapisków oficera Armii Czerwonej” Sergiusza Paseckiego. W moim odczuciu, ma ona w sobie coś z książek: - „Inny Świat” Gustawa Herlinga Grudzińskiego, - „ Archipelag Gułag” Sołżenicyna - „Tak daleko jak nogi poniosą” Josefa Martina Bauera. Gorąco polecam !
